تو این چند روزه چند بار صحبت از رفتن شده اما فکر کنم هنوز دعوت نشدم، دلم بد جور هوای حرمتان را دارد اقا جان و فکر کنم تنها علاج این بد حالی های این روزهایم دست شماست.میشه منم همراه سیل مشتاقانتان دعوت شوم.
بی خيال نسخه های بيخودی
درد بی درمان علاجش مشهد است
“رضا احسان پور”